Overnachtingen en budget:

De maanden december tot april zijn het hoogseizoen, naast veel internationale reizigers gaan dan ook de meeste Brazilianen zelf op vakantie. Van april tot juni is het minder druk ondanks dat het goede maanden zijn om te reizen. In juli wordt het dan weer drukker door de internationale vakanties. Hotels en tours zitten sneller volgeboekt.

Wij boekten een mix van pousada’s en stadshotels, met prijzen die schommelden tussen de 50 en 75€ voor een 2-persoonskamer en 80 tot 100€ voor een 4-persoonskamer. Enkel de overnachting in de Porto Jofre was peperduur, maar dit was een all-inn met georganiseerde jaguartour.

• Nobres 2n, Good Garden Inn and Travel Agency Pousada Bom Jardim
• Poconé-Transpantaneira 1n hotel Canoas 
• Porto Jofre, Pantanal Noord 2n, Pousada Berço Pantaneiro
• Foz de Iguazu 3n, Wyndham hotel Foz Suites
• Rio de Janeiro, 4n Windsor Palaca Copacabana
• Ilha Grande 3n, Pousada Tagomago

Brazilië is geen low-budget bestemming. Enkel eten en drinken zijn er wel goedkoper dan in Europa, vooral de drankjes zijn erg goedkoop. Maar de prijzen van excursies en safari’s lopen erg op.

Reis van dag tot dag:

13 juli:

Ons vertrek op vrijdagavond vanuit Zaventem liep helaas vertraging op, waardoor we onze aansluitende vlucht in Londen naar São Paulo misten. British Airways regelde vlot een hotel en na een uitgebreid ontbijt kregen we te horen dat we via Frankfurt ‘s avonds naar São Paulo kunnen vliegen. Daar word je natuurlijk niet blij van, maar er valt niks aan te doen. Terminal 5 op Heathrow kennen we nu door en door en we zijn expert geworden in het besteden van food vouchers.

Na een nachtvlucht van bijna 12 uur, landen we om 5 uur in de ochtend in São Paulo, een dagje later dan gepland.

São Paulo Guarulhos Airport, kortweg GRU, is de grootste luchthaven van heel Brazilië en telt 3 terminals. De luchthaven ligt 25 km van de stad verwijderd.

Pantanal noord (5 nachten):

➡️ Gedetailleerde uitleg over de Pantanal en Nobres heb ik in deze blog uitgeschreven.

Vanaf São Paulo vliegen we direct door naar Cuiabá, de toegangspoort tot de noordelijke Pantanal. De vluchtduur is twee uur en 15 minuten en na vier 😮 vluchten kan ons avontuur eindelijk beginnen.

Cuiabá

Nog geen half uurtje later rijden we met een compacte Fiat Argo weg bij Localiza. Het is nog 153 kilometer tot Bom Jardim bij Nobres. We verlaten algauw de stad en rijden door een groen en rotsachtig landschap. Al direct een mooie rit!

Cuiabá is de hoofdstad van Mato Grosso en is vooral bekend als centrum voor landbouw en veehandel. Tijdens het WK voetbal in 2014 werden hier een paar wedstrijden in de eerste ronde gespeeld. 

De stad is één van de warmste Braziliaanse grote steden, met regelmatig temperaturen boven de 40 °C, ook in de winter.

In het centrum van de stad staat een torenhoge marmeren obelisk die het geografische middelpunt van Zuid-Amerika markeert. 

Nobres - Bom Jardim (2 nachten)

Kort na de middag komen we aan bij Pousada Bom Jardim, waar we nog één nachtje slapen in plaats van de geplande twee. 

Bom Jardim is erg gemoedelijk, een dorpje van twee keer niks. Bij de pousada zit een excursie kantoortje en de mensen zijn erg blij dat we er geraakt zijn, en na wat puzzelen kunnen we alles nog doen wat hier op de planning stond.

Na een snelle lunch springen we direct in de auto, naar Cachoeira Serra Azul, één van de vele watervallen in de buurt. Direct een zandweg van 22 kilometer, en we zitten helemaal onder het stof. Onderweg zien we al een gordeldier en hert. 

Nobres is nog redelijk onbekend bij toeristen, maar een echt juweeltje! Het is de beste plek in heel Brazilië voor zoetwater snorkelen, met kristalheldere rivieren, kleurrijke vissen en natuurlijke zwemgaten. Verder zijn er ondergrondse grotten te ontdekken en veel watervallen in de regio. Zo goed als alle zwem- en snorkelplekken liggen op privéterrein, waardoor je toegang moet betalen en een gids meekrijgt.

Na de waterval rijden we nog naar Lagoa das Araras, een lagune die vlakbij onze pousada ligt. Hier komen elke avond vele papegaaien overnachten in de bomen. Wat een gekwetter! Erg mooi!

We gaan nog eten in het restaurantje voor de pousada, waar we de enige niet-Brazilianen zijn. We voelen er ons meer dan welkom! De eerste caipirinha’s zijn een feit…

14 juli:

Voor vertrek uit Bom Jardim, gaan we in de ochtend nog riviersnorkelen in de Rio Salora. Deze uitstap, Reino Encantado, was eigenlijk gepland voor gisteren, maar wat zijn we blij dat we dit toch nog hebben kunnen doen. Vanaf de bron van de rivier laat je je meedrijven op de stroom, in kristalhelder water tussen vele vissen. De aapjes in de bomen kregen we er gratis bij!

Parque Nacional Chapada dos Guimarães:

Kort na de middag rijden we terug naar Cuiabá en verder naar Poconé, in totaal een rit van 314 kilometer.

Voor Cuiabá nemen we in het nationale park Chapada Dos Guimarães de afslag naar de waterval Véu de Noiva, die hier 86 meter de diepte instort. Een echt plaatje, dat helemaal compleet wordt als twee ara’s komen overvliegen. 

Verderop de weg komen we nog een reuzenmiereneter tegen en veel aapjes. Geen gebrek aan wildlife hier…

Het nationale park Chapada dos Guimarães is onderdeel van de grote Cerrado, een tropische savanne, gelegen tussen het Amazonewoud en de Pantanal.

Chapada is één van de oudste plateaus op aarde en meer dan 700 m hoog, met bijzonder geërodeerde rotsen en vele prachtige grotten en watervallen. Er leven poema’s, jaguarundi, reuzenotters en het zwartstaart zijdeaapje. Bij het viewpoint Mirante da Chapada heb je een prachtig uitzicht en ligt bovendien het exacte geografische middelpunt van Zuid-Amerika. 

Transpantaneira - Porto Jofre, Pantanal (3 nachten)

In Cuiabá tanken we (ethanol aan 50 cent/l) en dan is het goed doorrijden tot Poconé, het laatste uur zelfs in het donker. We slapen hier één nachtje in hotel Canoas, dat eerder een guesthouse is. Het Braziliaanse pintje bij aankomst smaakt en we laten burgers aan huis leveren.

Poconé is de toegangspoort tot de Pantanal, en groter dan we verwacht hadden. Echt zo’n typisch ouderwets Zuid-Amerikaans stadje uit de cowboyfilms. 

15 juli:

Vandaag rijden we de Transpantaneira, 146 kilometer onverharde weg door moeraslandschap met onderweg 122 houten bruggen. Wat een rit! Die eindigt in het piepkleine plaatsje Porto Jofre, aan de rivier, in jaguar territorium. 

We doen meer dan vier uur over de rit, met vele stops onderweg. Ook de drone laten we een paar keer vliegen.

We zien heel veel verschillende vogels, waaronder de mooie jabiru ooievaars. Verder heel veel kaaimannen en uiteindelijk ook capibara’s. 

Tijdens het regenseizoen staat 80% van de weg onder water, en bijgevolg niet berijdbaar. We zitten hier in het land van de Braziliaanse cowboys en de fazenda’s combineren hun boerderij vaak met het winstgevende eco-toerisme.

De Pantanal is het grootste moerasgebied ter wereld, ongeveer 5 keer zo groot als België en beschermd door de UNESCO. Dit natuurgebied strekt zich uit over delen van Bolivia en Paraguay, maar ligt voor het grootste deel in Brazilië.

Het is één van de beste gebieden ter wereld om wildlife te spotten door de grote open vlaktes en gewoonweg omdat er heel veel wilde dieren leven.

Hier kom je voor de jaguar, de koning van de Pantanal en de grootste kat van Amerika. Hun aantal is door bescherming de laatste jaren gestegen tot meer dan 1500 exemplaren. Porto Jofre biedt de grootste kans op het spotten van dit prachtige dier, zo’n 90% in het droge seizoen.

Het was heel moeilijk om dit stuk van de reis zelf te plannen. De meeste toeristen komen hier met een georganiseerde, peperdure tour. Het doet ons wat denken aan het luxe toerisme van de lodges in Botswana. Selfdrive is nochtans perfect mogelijk.

We vonden op Google Maps Pousada Berço Pantaneiro, in Porto Jofre en regelden via WhatApp ons verblijf. Deze pousada is een soort all-inn lodge/kamp dat natuurliefhebbers van over heel de wereld aantrekt. Er zitten aapjes in de bomen, waar ‘s avonds toekans komen slapen. Wel opletten voor de fazanten, die Enna met hun stront bekogelen vanuit de boomtoppen… Echt een heel leuke vibe.

De boottochten naar de jaguars zijn inbegrepen in de prijs van de lodge.

16 juli:

Vandaag staat alles in het teken van de jaguar. We gaan op boottocht met bootman Rosalino en zien maar liefst zeven verschillende jaguars! Wat een imposante beesten. De bootmannen geven onderling de locaties van de dieren door via hun radio’s, maar in de namiddag neemt onze Rosalino een afslag en dan wordt het helemaal prachtig en hebben we de jaguars voor ons alleen.

Verder zien we grote aantallen kaaimannen, reuzenotters, capibara’s en uiteraard veel vogels.

17 juli:

We verlaten de jaguars en de Pantanal en rijden de hele rit terug naar Cuiabá, waar we de auto probleemloos terug inleveren. We lunchen in het moderne shoppingcentrum naast de luchthaven en Zara koopt hier Havaianas voor 8€.

In de namiddag vliegen we met Gol Airlines naar Foz do Iguazu. Wel met een tussenstop in São Paulo, waardoor we pas na middernacht aankomen in Foz, bij de beroemde watervallen. 

Iguazu watervallen (3 nachten)

➡️ Gedetailleerde info over de Iguazu watervallen, vanaf Braziliaanse en Argentijnse kant, heb ik uitgeschreven in deze blog.

18 juli:

Na onze late aankomst gisteren, ontdekken we het gigantische ontbijtbuffet bij het hotel Wyndham Foz Suites. Hier slapen we drie nachten. Dit mooie stadshotel ligt in het centrum van Foz, heeft een leuk zwembad en uitzicht op de Rio Paraná én Paraguay. 

Foz do Iguaçu telt 285.000 inwoners en heeft niet speciaal iets te bieden. Omwille van de nabijheid van de watervallen, is de meest bezochte stad in heel Brazilië! Naast vele hotels vindt je hier restaurants en nachtclubs.

De Cataratas do Iguaçu watervallen zijn één van de 7 natuurlijke wereldwonderen, op de grens tussen Brazilië en Argentinië.

Over een breedte van bijna drie kilometer dondert de Rio Iguaçu via een keten van 275 watervallen in een 80 meter diepe kloof. Dit is de grootste waterval ter wereld, omgeven door een dicht en gevarieerd regenwoud.

Er leven diverse vogelsoorten, neusberen, tapirs en zelfs jaguars. Al is de kans dat je die spot zo goed als nihil.

Iguazu Falls vanaf Braziliaanse kant:

Al vroeg in de ochtend nemen we een Uber naar de ingang van het nationale park, op 12 kilometer van de stad. We hebben online tickets gekocht via de officiële website. Ons toegangsuur is om 9h20. Er staat een limiet op het aantal tickets dat per dag verkocht mag worden en het kan heel erg druk worden… 

Vanaf de toegangspoort ga je met een verplichte bus, in ongeveer een half uur (10 kilometer), naar de watervallen. Stap uit bij de derde stop bij het poepchique Belmond hotel. Aan Braziliaanse kant is slechts één trail van 1500 meter tot aan Garganta do Diabo (Duivelskeel).

Het bezoek duurt ongeveer halve dag en biedt het mooiste zicht over de watervallen want 80% van de watervallen ligt aan Argentijnse kant.

Erg mooi, maar vooral heel druk, en bij momenten hadden we een soort pretpark gevoel… 

Je kan lunchen bij het park en eventueel kan je hier nog een helikoptervlucht of boottocht maken.

💡Ga in de ochtend voor het mooiste zicht op de watervallen, dan hangt er minder ‘nevelregen’ of mist en maak je meer kans om regenbogen te zien.

Op de middag eten we nog iets in het park en bezoeken aansluitend het vogelpark ‘Parque das Aves’, dat vlakbij de ingang van de watervallen ligt. Dit ecoproject en is het grootste vogelpark van heel Zuid-Amerika, waar je onder andere ara’s, toekans en flamingo’s kan spotten.

Het voedermoment van de papagaaien is erg spectaculair.

Iguazu Falls vanaf Argentijnse kant:

19 juli:

Vandaag gaan we naar Argentinië! Altijd leuk om een nieuw land aan de landenlijst toe te voegen…

Vanuit Foz do Iguaçu in Brazilië is het slechts 27 km naar de ingang van de watervallen aan Argentijnse kant, maar er zit een grensovergang tussen. Je kan met de bus (goedkoop maar traag), georganiseerde tour (duur) of zoals wij, met een taxi transfer. 

Om 7h30 pikt de chauffeur ons op bij het hotel. We krijgen hulp bij de grensovergang en op het einde van de dag brengt hij ons op het afgesproken uur terug. Relaxed! In minder dan een uur stonden we bij watervallen aan Argentijnse kant.

Hier heb je niet het meest spectaculaire zicht, maar wel veel regenwoud en wandelpaden in de natuur. 

De Argentijnse kant bestaat uit drie gebieden met telkens een trail: de lowerfalls, de upperfalls, én het mooiste onderdeel, een apart gebied dat Garganta del Diablo heet, de Duivelskeel. Daar ga je met een treintje naartoe.

Deze trails zijn tussen de 1.5 en 2 kilometer.  Reken op ongevee 5-6 uur in het park. 

Onderweg zagen we kapucijnaapjes, heel veel neusbeertjes, kaaimannen en koningsgieren. Wij vonden deze kant van de watervallen eigenlijk veel aangenamer om te wandelen en minstens even mooi als de Braziliaanse kant.

Er zijn heel veel mogelijkheden om te eten - in kooien wegens de neusberen! - en ook hier kan je een bootsafari maken.

20 juli:

Uitslapen! En ontbijtbuffet…

We hebben pas op de middag een vlucht vanuit Foz naar Rio. Vanuit de lucht werpen we nog een laatste blik op de watervallen, het blijft spectaculair om te zien… Dit keer is er geen tussenstop in São Paulo, waardoor we al om 14h toekomen op de internationale luchthaven GIG van Rio de Janeiro.

Zoals overal nemen we ook hier een Uber naar ons hotel op Copacabana.

Rio de Janeiro (4 nachten)

➡️ Ons uitgebreid verslag over Rio de Janeiro lees je hier.

De komende vier nachten slapen we in het Windsor Palace Hotel, vlakbij de actie en het vertier van het Copacabana strand. Het kamers zijn wat gedateerd, maar je zit hier op een toplocatie voor een prima prijs. Bovendien heeft het hotel een klein rooftop zwembad met bar en uitgebreid ontbijtbuffet. 

Wat hebben we zin in deze wereldstad!

Copacabana 👙:

Vlakbij ons hotel ligt het wereldberoemde Copacabana strand.

Dit is hét iconische 4 kilometer lange strand van Rio, met zijn beroemde wit/zwart betegelde wandelboulevard.

Ondanks dat veel van de glitter & glamour uit de vorige eeuw verloren is gegaan, blijft dit een hele aangename plek.

Elke avond is het leuk slenteren langs de kiosken, straatverkopers en zandsculpturen. Er wordt volop gesport tot ‘s avonds laat en we krijgen maar niet genoeg van het beach- en voetvolleybal. 

We proeven caipirinha’s bij de kiosken en gaan twee keer eten bij Roma, onze favoriete Italiaan op Copacabana.

Voetbal in Maracana ⚽️❤️🖤:

Onze eerste avond in Rio gaan we met een georganiseerde tour naar dé voetbaltempel van Rio, het iconische Maracanã stadion. Het toeval wil dat net vandaaag dé classico gespeeld wordt tussen de twee topteams van de stad. We zien Flamengo, de ploeg van het volk, winnen met 1-0 van Fluminense. Wat een feest. 

Maracanã is sinds in 1950 in gebruik en bood ooit plaats aan bijna 200.000 toeschouwers. Sinds de renovatie voor het WK in 2014 zijn er zitjes geplaatst en kunnen nog 80.000 toeschouwers in het stadion. Zitten doe je echter niet, Brazilianen supporteren, zingen en dansen de hele match staand!

Tickets voor een match (met begeleiding) koop je hier.

21 juli:

Paragliding bij São Conrado 🪂:

Nog maar net bekomen van de kick van het voetbal, staat er de volgende ochtend alweer een adrenaline activiteit op het programma.

We gaan paragliden! Althans de dames, want Kevin blijft met hoogtevrees met de voeten op de grond.

We hebben deze activiteit op voorhand geboekt via Rio Adventures.

We gaan met de Uber naar het São Conrado strand. Vanaf de Pedro Bonito berg, op 520 meter hoogte, zweven we gedurende 20 minuten boven de stad en de zee. Het is intenser dan verwacht en wat hebben we geluk met het weer. De thermiek is goed waardoor we heel lang hoogte houden. Ongelooflijk mooi!

Ipanema ⛱️:

Rio heeft prachtige stranden. Na het paragliden wandelen we nog verder langs het rustige São Conrado strand en nemen daar de Uber naar Ipanema. Hier shoppen, lunchen en chillen we op Ipanema beach.

Ipanema is hip, met veel trendy restaurantjes en shops. De Havaianas store telt drie verdiepingen, een paar slippers kosten hier slechts 8 euro…

Wijk Santa Teresa - trappen 🏳️‍🌈:

Na zonsondergang, gaan we naar de volkse wijken Santa Teresa en Lapa.

Santa ligt op een heuvel en was vroeger een koloniaal gebied, maar en tegenwoordig zijn er vele samba-bars. Hier rijdt nog de oude gele tram ‘The Bonde’, die al sinds 1859 het publieke transportsysteem van Rio is.

In het lager gelegen Lapa heerst de Afro-Braziliaanse vibe, de plek om de echte carioca muziek te ontdekken.

De Escadaria Selarón tussen Lapa en Santa Teresa wordt druk bezocht door toeristen. Deze 250 kleurrijke met mozaïek gedecoreerde trappen verbinden de twee wijken met elkaar.

Overdag is dit een veilig gebied, maar ‘s avonds voelen we er ons niet erg op ons gemak om veel rond te wandelen. We eten een hapje aan de voet van de trappen.

Later komen we nog terug, op weg naar Ilha Grande, en ontdekken dan hoe mooi beide wijken bij daglicht zijn.

22 juli:

Onze derde dag staat in het teken van dé toeristische attracties van Rio: Cristo Redentor en de Suikerbroodberg. 

Cristo Redentor 🏞️:

Op de 709 meter hoge berg Corcovado, in het nationale park Tijuca, rijst hét symbool van Rio, Cristo Redentor, boven de stad uit. Dit art deco standbeeld is 38 meter hoog en trekt jaarlijks bijna dan 2 miljoen bezoekers!  En dat zullen we geweten hebben... 

We hebben lang getwijfeld of we Cristo zouden bezoeken, net omdat het zo toeristisch is. Maar het beeld is sinds 2007 één van de zeven Wereldwonderen, dus moeten we die toch van dichtbij gezien hebben vinden we.

We kopen online kaartjes, een beetje snel en in het Portugees. Bij aankomst blijkt dat het ritje met het treintje niet inbegrepen is in ons ticket. De wachtrijen zijn ellenlang, dus stappen we noodgedwongen in een duurder shuttlebusje. Bij het tussenstation moeten we bovendien nog eens wisselen van busje en boven op de berg is het opnieuw aanschuiven. Je moet er wat voor over hebben om Christus te zien!

Wandelen is ook een optie, via een populaire route door het Tijuca regenwoud. Het is een stevige klim en je bent wel een paar uur zoet.

Het is ook mogelijk om met de auto tot boven te rijden, maar daar passen veel Ubers voor, zoals die van ons.

💡Ga vroeg! Dan is er blijkbaar geen wachttijd voor het treintje. En dus niet om 11 uur zoals wij… 

Mirante Dona Marta 👀:

Dit viewpoint ligt op op 360 meter hoogte, niet ver van het Christusbeeld. Het is de ideale plek voor een postkaart uitzicht over Rio, en een perfect alternatief voor wie de drukte van Cristo wil vermijden. 

Het uitkijkpunt ligt op onze weg naar beneden met het shuttlebusje vanaf Cristo, dus springen we bij de afslag uit het busje en lopen de laatste 600 meter. De chauffeur waarschuwt ons nog dat het niet erg veilig is wegens de naburige favela, maar dat valt wel mee. Het zijn eerder de aapjes die het op onze rugzak gemunt hebben.

Het uitzicht hier is prachtig!

💡Kom hier overdag, of bij zonsondergang, met een Uber of taxi, en laat die wachten zodat je ook vlot beneden geraakt. ‘s Avonds kan het er onveilig zijn.

Suikerbroodberg - Urca 🌄:

In de late namiddag pakken we opnieuw de Uber, dit keer naar de kabelbaan naar de Suikerbroodberg of Pão de Açúcar.

We kochten een sunset ticket voor toegang tot de kabelbaan tussen 16 en 17 uur om zeker de zonsondergang te zien boven op de berg. Helaas… wat een wachtrijen! We doen er meer dan twee uur over om via de twee kabelbanen bij de top te komen, en tegen dan is het al donker. Wat een tegenvaller. Al is het uitzicht ‘s nachts ook mooi, dit hadden we overdag willen zien.

💡Kom vroeg! Toen we de ochtend nadien naar het strandje kwamen bij de Suikerbroodberg, was er amper volk voor de kabelbaan.

Het kleine Praia Vermelha strand, aan de voet van de Suikerbroodberg, is één van de kalmste en mooiste strandjes in de binnenstad.

23 juli:

Zonsopgang Arpoador rots 🌅:

We zetten vandaag vroeg onze wekker, Zara en Enna uiteraard niet.

De rots tussen het Ipanema en Copacabana strand is de ideale spot voor zowel de zonsopgang als ondergang.

Wat leeft Rio al op dit uur! Mensen joggen, doen aan beach- en voetvolley, yoga, in het water zijn surfers en suppers en overal zijn personal trainers aan de slag. Wij houden het op een strandwandeling.

Porto Maravilha - Museu do Amanhã - Pier Mauá ⚓️:

Na het ontbijt nemen we de Uber naar de andere kant van de stad, naar de recent gerenoveerde haven Porto Maravilha. Het Museu do Amanhã, of Museum of Tomorrow, doet denken aan de Stad van Kunst & Wetenschappen in Valencia. Beide gebouwen zijn dan ook het werk van de Spaanse architect Santiago Calatrav.

Ook Pier Mauá kreeg een update, met street art en één van de grootste murals van de Braziliaanse artiest Eduardo Kobra. Het werk Etnias werd speciaal ontworpen voor de Olympische Spelen in 2016.

Nog voor de middag zijn we al terug en pikken Zara en Enna in voor beachtime op Copacabana. Er staat een nogal stevige wind en Kevin waagt zich in zee. En wordt verrast door de enorme golven en stroming. We zien zelfs een kind haast verdrinken. 

Tegen zonsondergang trekken we een laatste keer naar Ipanema, ons favoriete strand. Na een mooie zonsondergang keren we terug naar Copacabana. We proeven de lokale vis bij het straatrestaurantje op de hoek van ons hotel. Wat eten we hier lekker en goedkoop! 

We slenteren nog wat langs de strandboulevard en kopen nog wat souveniers op deze laatste avond in Rio.

Ilha Grande (3 nachten):

➡️ Gedetailleerde info over het eiland Ilha Grande heb ik uitgeschreven in deze blog.

24 juli:

We verlaten Rio, hier waren we gerust nog veel langer willen blijven! Wat een stad…

In de ochtend hebben we een gedeelde transfer per shuttlebus naar Ilha Grande. We hebben dit geregeld via TopTransfer, en de overtocht per speedboot is inclusief. We worden opgepikt bij ons hotel en rijden nog door de wijken Lapa en Santa Teresa om medepassagiers op te halen. Leuk om deze volkse buurten en de iconische gele tram ook eens in het daglicht te zien.

Het is 130 kilometer rijden naar de haven Conceiçao de Jacareí, waar we de speedboot nemen op de middag. We komen aan in Abraão, de meest levendige plek van het eiland. Hier blijven we drie nachten, in Pousada Tagomago.

Ilha Grande is volledig autovrij, dus moeten we wandelen naar onze pousada. Ook nu blijkt het handig dat we enkel met handbagage reizen…

Wat een heerlijk plekje is dit. De pousada ligt wat in de hoogte met zicht op de baai, met een tropische vibe en relaxte sfeer. Helaas is het wat fris, slechts 22 graden en bewolk. Te koud om te zwemmen, en dus zoeken we gelijk maar een leuke beachbar uit. En we gaan even met de drone vliegen.

In de late middag valt de elektriciteit uit op het hele eiland en generatoren nemen het enkele uren over… 

Ilha Grande is een tropisch eiland aan de groene Costa Verde tussen São Paulo en Rio. Het eiland is 193 km2 groot, met jungle, pieken tot 1000 meter hoogte en prachtige stranden. Het hele eiland is autovrij en heeft heel veel van zijn oorspronkelijke charme weten te behouden. Ooit was dit een beruchte gevangeniskolonieen later werd het een toevluchtsoord voor piraten. Maar tegenwoordig is Ilha Grande vooral bekend om zijn beschermde natuur en is het een populaire bestemming voor wandelaars en natuurliefhebbers. 

25 juli:

Het zonnetje schijnt als we opstaan en na een lekker ontbijt vertrekken we te voet naar het Lopes Mendes strand. Dat zou één van de mooiste stranden van heel Brazilië zijn, al vonden wij dat toch wat overroepen.

Ilha Grande is een wandelparadijs, met genummerde wandelpaden. Vanuit Abraão is het een leuke hike van zo’n 2-3 uur door de jungle en langs de kust naar Lopes Mendes. We komen langs twee andere strandjes. Bij het laatste strandje lunchen we op het floating restaurantje. Op Lopes Mendes zelf zijn geen eetgelegenheden.

De drone mag hier volop vliegen. Na de middag wordt het erg bewolkt en we nemen een taxibootje terug. Wat is de zee wild! We zijn niet 100% op ons gemak, maar voor Zara en Enna is dit het leukste deel van de dag.

Kletsnat komen we aan bij ons strand en spontaan duikt iedereen het water in… Het blijft de hele avond gieten.

26 juli:

Het zuiden van het eiland heeft ook vele andere prachtige stranden, zoals Praia do Aventureiro, Dos Meros, Parnaioca, Rios en Caxadaço. Deze kan je enkel bereiken met de boot en bovendien moet de zee kalm zijn.

Het westen en noorden is nog groener, met mooie grotten en snorkelplekken. De mooiste plekken hier zijn Praia Vermelha, Araçatiba, Lago Azul en Lagoa Verde. Verwacht geen koraal, maar er zijn wel grote vissen en schildpadden te zien.

Vandaag hebben een boottocht gereserveerd, Meia Volta, langs de noordkant van het eiland, met bezoek aan de Gruta do Acaiá, een zeegrot.

Helaas voor ons loopt dat een beetje op een sisser uit. De zon schijnt volop, maar we worden met 20 man in een gammele boot gepropt. De schipper is erg jong, zegt werkelijk niks en gedurende een uur varen we aan een rotvaart naar het verste punt. 

De grot is speciaal! Via een trap en smalle doorgang kom je bij het zeewater dat erg mooi belicht wordt door smalle streep zon die in de grot valt. Niet voor mensen met last van claustrofobie…

We snorkelen vervolgens bij Lagoa Verde (grote vissen) maar bij vertrek valt de motor algauw uit. Het duurt een uur voor een andere boot ons komt oppikken, zonder enige uitleg van onze schipper. We lunchen nog bij een ander strand en doen dan in versneld tempo de andere stops aan. Achteraf gezien was dit op zich een mooie tocht, maar helaas ontbrak de belevenis totaal voor ons.

We spoelen de slechte ervaring van de boottocht weg met een caipirinha en gaan op deze laatste avond eten op het strand. De seafood risotto is verrukkelijk…

27 juli:

We genieten nog een laatste keer van het ontbijt bij onze pousada en verlaten om 10 uur het eiland met de boot.

We maken opnieuw gebruik van TopTransfer. Dit keer hebben we een privétaxi die ons rechtstreeks naar de luchthaven van Rio brengt. Stipt om 16h35 vertrekt ons vliegtuig naar Londen. Dit keer verloopt alles supervlot… 

Conclusie:

Einde van een intense reis en eerste keer Zuid-Amerika.

• We houden van de Brazilianen, die over het algemeen erg vriendelijk zijn en niet opdringerig. 
• De taal is absoluut een barrière. Communiceren met de lokale bevolking is altijd een meerwaarde op reis, maar dit was in Brazilië helemaal niet mogelijk.
• We houden van caipirinhas en Ipanema en Copacabana…
• Het eten heeft ons minder verrast, veel vlees en gelukkig ook veel vis. Ook veel fastfood… en zoet gebak. Zara en Enna waren mega fans van de petit gateau (moelleux) en de brownies.
• De WC brillen zijn onvergetelijk, met een soort kussen dat inzakt als je gaat zitten. Heel speciaal gevoel…
• We zagen en deden uitzonderlijk mooie dingen: de jaguars, watervallen, paragliding en voetbal in Rio,… Wat een voorrecht om dit te mogen meemaken.
• Twee weken was echt te kort voor deze reis. Onze gemiste start deed hier nog een schepje bovenop. We waren precies nog een hele tijd op onze hoede voor nog meer problemen. 

 Meer blogs: