Een weekje Lombok

Juli 2005, laatste update maart 2022

Lombok is een Indonesisch eiland en behoort tot de Kleine Soenda-eilanden.

Het ligt 35 kilometer ten oosten van Bali en ten westen van Soembawa. Het is ongeveer 6 keer kleiner dan België en telt 2,4 miljoen inwoners. De hoofdstad is Mataram.

Lombok is beroemd vanwege zijn paradijselijke Gili-eilanden, de prachtige kust van Kuta en de vulkaan Rinjani, die je kan beklimmen. De unieke cultuur van de islamitische Sasaks maakt het plaatje compleet.

Tijdsverschil: Mataram + 6 uur

Ons verblijf op Lombok verliep niet bepaald smooth… We moesten de beklimming van de Mount Rinjani staken omwille van overvallers en ik werd ziek op Gili Air en moest naar het ziekenhuis in Mataran. Pech op reis kan nu eenmaal voorvallen, niks aan te doen.

Overnachten:

• SENGGIGI, Mangsit: Alang Alang Boutique resort 2 nachten, prachtige ligging maar helaas permanent gesloten. 

Andere opties aan dit mooie strand vind je hier.

• SENARU: homestay 1 nacht

• GILI AIR: Santay bungalows en restaurant, bamboehut 1 nacht, aan de oostkust van het eiland

• SENGGIGI: Pacific Beach cottages 2 nachten

• KUTA: Novotel Coralia resort 2 nachten, topresort!

Senggigi

We vliegen met een oud en klein Merpati vliegtuigje van Bali naar Lombok en gelukkig duurt de vlucht maar een 20 tal minuten, want echt veilig voelen we ons niet. In 2014 werd Merpati Airlines failliet verklaard.

Tot onze verbazing staat er iemand met een karton met onze namen erop in de luchthaven van Mataram. Die beweert van het hotel te zijn dat we geboekt hebben, maar onderweg blijkt het een verkoper te zijn van excursies. We laten ons echter niet vangen en worden netjes bij ons nieuw hotel afgezet, het Alang Alang Boutique Resort in Mangsit, Senggigi. Hier logeren we in bungalows met alles erop en eraan. We worden verwelkomd met bloemen op bed in de vorm van een hart en er is een leuke buitenbadkamer.  Dit resort is op heden gesloten maar in de buurt vind je tal van gelijkaardige resorts.

Het is hier heel rustig want er zijn maar 18 kamers en nog niet de helft ervan is bezet.

We genieten van het infinity zwembad en het strand. En van het heerlijke eten op het strand.

We maken ook een wandelingetje, uiteindelijk toch 5 km, naar Senggigi zelf en eten daar aan het strand.

We boeken hier ook een 3 daagse uitstap naar Mount Rinjani bij Abdul, van de taxirit, met de lange nagel. ‘s Avonds genieten we van alweer een prachtige zonsondergang bij ons resort.

Mount Rinjani

Na de rust aan het strand willen we de actieve vulkaan Mount Rinjini beklimmen, 3726 meter hoog en de op één na hoogste vulkaan van heel Indonesië.

We zijn redelijk onvoorbereid aan dit avontuur begonnen en dat blijkt nadien geen goed plan. Het is een extreem zware trekking. Sommige tours bieden tochten aan van 2 dagen/1 nacht. Dit is heel kort en extreem, tenzij je bergbeklimmer bent. Ideaal is om hier 3 dagen met 2 overnachtingen aan de kraterrand voor uit te trekken en daarna op de Gili eilanden te bekomen van de zware inspanningen.

Om 6h worden we al opgehaald en naar Senaru gebracht, een bergdorpje in het noorden van Lombok aan de voet van de vulkaan. Na een ontbijtje, een banaanpannenkoek, rijden we verder naar het dorpje Sembalun waar we om half tien kunnen vertrekken. We hebben een gids en drager en hebben zelfs een levende kip mee om onderweg op te eten.

Ik vind het heel lastig en zweet me te pletter. Als we een eerste keer rusten na 2 uur klimmen ontmoeten we een groep die aan het terugkeren is. Ze zijn midden in de nacht overvallen en alles kwijt (geld, fototoestel, gsm tot zelfs schoenen). Enkelen zijn verwond met messen en de schrik zit er goed in. Er zijn ook twee Belgische meisjes bij, die al hun foto’s kwijt zijn. 

Wij overleggen met onze gids en beslissen om ook maar terug te keren. We willen niet gewond raken en de overvallers zijn waarschijnlijk nog ergens in de buurt. Erg spijtig natuurlijk.

Terug in Sembalun staan we weeral in het middelpunt van de belangstelling. Er lijkt een heel dorpscomité samen te komen om de zaken te bespreken. We zitten wel 3 uur langs de straat te wachten tot we eindelijk terug naar Senaru kunnen. Daar zitten we ook nog een uur voor het kantoortje te wachten, en eten er noedels maar geen kip! Ten slotte worden we naar een guesthouse gebracht, een bunker met twee bedden.

Kevin beslist om die nacht nog een poging te wagen om naar de krater te klimmen en vertrekt om middernacht met gids en drager. Hij zou in 6 uur 2000m moeten klimmen en dan nog eens terugkeren, maar dat blijkt gewoon onhaalbaar. Dus geen zonsopgang aan de krater, maar heel veel afzien en na vier uur klimmen toch maar terugkeren. 

Nadien hebben we ons afgevraagd wat er werkelijk gebeurd is die nacht op de berg. Was het in scène gezet door dorpelingen? Waren het echt terroristen? Niemand die het ooit zal weten.

Gili Islands

Jaren geleden werden de Gili eilanden een populaire bestemming onder de backpackers, een plek om te feesten met drugs en alcohol op de bounty stranden, zeker op Gili Trawangan. Vandaag de dag vind je drie totaal verschillende Gili eilanden, met allemaal prachtige stranden.

Gili Trawagan is het grootste eiland en verst van Lombok gelegen. Op een paar uur loop je het eiland rond en er zijn geen wegen, enkel fietsen en paardenkarren. Gili Meno ligt tussen de twee andere eilandjes in en is het kleinste en rustigste eiland.

Wij kiezen voor Gili Air, dat het dichts bij Lombok gelegen is. Je vind er goede snorkel- en duikspots. Er zijn een aantal bars en restaurantjes en vooral basic accomodaties.

Om 12h vertrekken we naar Bangsal, vanwaar we de boot zullen nemen naar de Gili eilanden. Het is twee uur rijden en onderweg krijg ik hevige koorts. Ook dat nog!

We worden in Bangsal nog opgelicht, we betalen 30 euro voor een charter heen en terug en vervoer terug naar Senggigi, maar ik ben al te ziek om me daar nog druk in te maken.

In Gili Air nemen we een paardenkarretje naar Santay beach resort. Hier nemen we een bamboehut voor 7 euro per nacht. Het is het paradijs, maar voor mij de hel wegens hoge koorts. Ik lig de hele tijd in bed en Kevin slaapt in de hangmat.

’s Avonds proberen we wat te genieten aan het strand, waar overal bamboe “lig”tafels gemaakt zijn.

Dit is een hele rotdag, één om zo snel mogelijk te vergeten!

We staan om 8h op nadat ik een hele nacht erg hoge koorts gehad heb. Paracetamol helpt niet en we worden ongerust en denken al aan malaria of zo. Op het eiland is enkel een medicijnman, die een theetje wil maken, maar we besluiten om terug te keren en in Mataram naar het ziekenhuis te gaan.

Het is nog een heel gedoe met de boot. We hadden gisteren veel te veel betaald voor een charter heen en terug, maar blijkbaar gaat de boot enkel om 8h terug en we zijn te laat. Anderen hebben medelijden met ons en voor 2 euro kunnen we terug.

Kevin zoekt in Bangsal nog onze oplichter op en na een niet te winnen discussie worden we naar Senggigi gevoerd.

Ziekenhuis Mataram en uitzieken in Senggigi

We kiezen voor de Pacific Beach cottages. Direct na aankomst gaan we met de taxi naar Mataram voor een controle. Met behulp van een antieken bloeddrukmeter en zaklamp om in de keel te kijken wordt vlug een diagnose gesteld. Het blijkt een keelontsteking te zijn en ik krijg medicijnen en antibiotica. Het is een hele belevenis op spoed met ellendige taferelen en weeral betalen we maar 8 euro voor alles. 

De rest van de dag ziek ik uit in het hotel, terwijl Kevin zwemt en zont… Veel anders is er niet te doen.

De volgende dag lig de hele dag in dezelfde strandzetel en terwijl Kevin pendelt tussen het strand en zwembad, en praatjes maakt met de locals. Het hotel is zwaar onderbezet. Samen met nog één vrijgezel zijn we de enige gasten. We hebben medelijden, want de mensen doen zo hun best voor de toeristen.

’s Avonds gaan we in Senggigi zelf gaan eten in een heel gezellig restaurantje. Zo wordt dit toch nog een leuke dag en we maken plannen om morgen naar Kuta aan de zuidkust te gaan.

Kuta - Gerupuk

We regelen een bemo busje naar Kuta voor 12 euro. Het is 50 kilometer maar we doen er meer dan 2 uur over op hele slechte wegen. Onderweg komen we nog corrupte politieagenten tegen want onze chauffeur moet 50 000 roepia of 5 euro betalen, zonder reden, om gewoon verder te mogen rijden.

We laten ons afzetten in het Novotel Coralia resort, waar ze nogal raar opkijken als we toekomen met een bemo busje. We vallen haast achterover als we de prijs van een kamer horen (78 dollar + 21% tax) en kunnen die tax eraf krijgen.

We krijgen zelfs een deluxe kamer en alle watersporten zijn inbegrepen. We ping-pongen, kayakken op zee, snorkelen, zwemmen en volleyballen. Het wordt een hele leuke middag en ’s avonds dineren we in het hotel. Er is live muziek, nogal veel romantische songs, en daarna sluiten we de dag af op een strandzetel, al kijkend naar de sterren. We zien de melkweg zelfs! 

We boeken twee fietsen en maken een ritje naar Gerupuk. Het is een heel mooi tochtje door palmbossen en langs verlaten stranden. Gerupuk is een surfdorpje, heel klein en totaal niet toeristisch. In de late middag vertrekken we naar Mataram want we vliegen terug naar Bali waar we nog twee nachtjes zullen blijven vooraleer naar België terug te reizen.

Lombok is zeker een heel mooi eiland met veel mogelijkheden, al hebben wij door pech niet alles ten volle kunnen ervaren. Het is heel erg jammer dat we de Mount Rinjani vulkaan niet volledig hebben kunnen beklimmen en dat ik ziek werd op de Gili eilanden. Niets aan te doen, het hoort ook bij het reizen.

Meer blogs: