Melbourne - Sydney - Melbourne (3 1/2 weken)

december 2016 - januari 2017, laatste update maart 2022

Na onze reis door West-Australië maakten we al plannen voor een vervolg...  Het hele zuiden ligt nog te wachten op ons. 
De zomer in Perth, Melbourne en Sydney valt tijdens onze winter, dus moeten we oplossingen zoeken voor school.
Ons meest ambitieuze plan (Perth-Sydney) moeten we bijstellen. We zien het niet zitten om de meisjes zo lang weg te houden van school en zelf les te geven. 
Daarom is het een iets kortere variant geworden: Melbourne-Sydney en terug. Toch goed voor zo'n 3800 km en we trekken daar een dikke 3 weken voor uit met Kerst en nieuwjaar. Hoogtepunten onderweg zijn de wereldsteden Sydney en Melbourne, de iconische Great Ocean Road, hoofdstad Canberra, the Grampians, Alpine National Park en het machtige Wilson Promontory National Park.

De Australiërs hebben dan grote vakantie, dus alleen gaan we niet zijn...

Tijdens de reis hielden we een dagelijkse blog bij, die hier kan lezen.

Inhoud artikel:

Praktisch:

  • vervoer - gereden route - overnachtingen

Hoogtepunten onderweg:

Praktisch:

Tijdsverschil: Sydney/Melbourne +10h

Seizoen: december/januari = zomer in Australië 

Vliegtuig:    

We vliegen met Thai Airways naar Melbourne heen op 15 december en terug op 7 januari, via Brussel en Bangkok.

De vluchtduur Brussel-Bangkok bedraagt ongeveer 11 uur en Bangkok-Melbourne is nog eens een dikke 8 uur. We zijn dus even zoet!

Vervoer:

Dit keer geen off-road plannen en de meisjes willen zo graag eens met een camper reizen. Dus gaan we dat uittesten. Dit keer slapen we vaak maar 1 of 2 keer op een zelfde plaats en dan is een camper ook wel gemakkelijk. De camper hebben we rechtstreeks geboekt bij Mighty Campers Australia.

Route:

    Melbourne - Anglesea - Great Ocean Road - Grampians - Alpine NP -Kosciuszko NP - Canberra - Sydney - Jervis Bay - Sapphire Coast - Lakes Entrance - Wilson Promontory NP - Philip Island - Melbourne 

    We reizen door 3 staten: Victoria, Australian Capital Territory en New South Wales en leggen 3800 km af.

    Overnachtingen:

    De meeste overnachtingen in het tweede deel van de reis hebben we ter plekke geregeld. Het was zo goed als onmogelijk om voor 1 of 2 nachten op voorhand iets vast te leggen tijdens de drukke vakantieperiode na nieuwjaar. Overal vonden we redelijk snel een plekje voor de camper.

    Highlights:

    Melbourne  (2 nachten)

    Over Melbourne schreef ik een uitgebreide blog, die je hier kan lezen.

    Na een reis van 27 uur komen we aan in Melbourne. Bij de grenscontrole is het even spannend. Iedereen moet in line-up staan en een drugshond komt ons uitgebreid besnuffelen, ook Zara, die doodsbang is voor honden. Wat een entree!

    We nemen de taxi vanaf Tullamarin AirPort en het is al na tienen als we aankomen bij ons 2-kamer appartement Clarion Suites Gateway. We zijn niet té moe en trekken op teenslippers naar de bar en klinken met een frisse pint op onze komende roadtrip. Het moderne appartement ligt aan de Yarra river vlakbij het Sea Life Melbourne Aquarium.

    De volgende dag verkennen we de stad al van de vroege ochtend (jetlag 😴…).

    Melbourne ligt in het zuiden van Australië aan de Yarra rivier en telt bijna 5 miljoen inwoners. De stad blinkt uit op gebied van cultuur, mode, food en sport. 

    We wandelen via Flinders Station en Federation Square naar MCG (Melbourne Cricket Ground) en Olympic Park, waar elk jaar in januari de Australian Open doorgaat. 

    Via de Botanic Gardens, waar alles mooi in bloei staat, komen we bij de Shrine of Remembrance, een memorial voor soldaten uit WO I. 

    Bij de memorial geraken we aan de praat met een gids die spontaan begint te vertellen hoe zijn overgrootnonkel sneuvelde in de “Polygoon Woods” (vlakbij onze woonplaats in België!). Binnen bekijken we het goed ingericht museum. Wat een geschiedenisles! 

    In de namiddag is het shopping time! Met de gratis City Circle Tram doorkruisen we de stad en de kerstcadeautjes worden ingeslaan. 

    Voor we Melbourne op de tweede dag al verlaten, bekijken we de stad nog vanop grote hoogte. Het uitkijkplatform van het Eureka Skydeck is 297 meter hoog en de lift doet er 38 seconden over naar de 88ste etage. 

    Daarna is het tijd om de camper op te gaan pikken, bij het kantoor van Mighty Campers in Braybrook. Na de uitleg gaan we “on the road”, via Geelong naar Anglesea, 100 km verwijderd van Melbourne en de start van the Great Ocean Road. Het verkeer is redelijk druk. De camper heeft een geweldig navigatiesysteem met ingebouwde (en onbeperkte) WiFi via 3G. Dus rijden en surfen tegelijk, wat een luxe voor de dames aan boord. 

    Anglesea - Torquay (2 nachten)

    Op de camping Anglesea Beachfront Caravan Park krijgen we een plaatsje vlak aan zee. We doen boodschappen en slaan VB biertjes in. Dan moeten we ons een beetje organiseren. Er is niet veel opbergruimte, maar het lukt om alles op zijn plaats te krijgen. De rest van de tijd is het chillen aan zee en op de camping.

    Tegen de verwachtingen in is de nacht erg koud! Pas als de zon opkomt, vergezeld van het lawaai van de kaketoes in de bomen, warmen we terug op. 

    We bezoeken Torquay, dé surfstad bij uitstek van Australië. In plaats van surfen gaan we shoppen bij Rip Curl, QuickSilver, Roxy en Billabong… We nemen uiteraard een kijkje bij de legendarische stranden als Bells Beach, waar de film Point Break zich afspeelt. Bij Point Addis wandelen we de boardwalk. En rijden we een dikke buil in de camper… Gelukkig met enkel materiële schade want het kon zoveel erger geweest zijn. We moeten daar toch even van bekomen die avond.

    Great Ocean Road (2 nachten)

    Een uitgebreider verslag over de Great Ocean Road lees je hier.
    Vandaag staat een korte rit op het programma van slechts 53 km.
    De Great Ocean Road doet zijn naam alle eer aan. We rijden de hele tijd vlakbij de oceaan en na elke bocht wacht weer een spectaculair zicht.
    We houden leuke stopjes bij Aireys Inlet en het strand van Lorne. We maken ook een kleine omweg naar de Erskine Falls. Hier is veel eucalyptus bos en palmvarens. Dat bos brengt ons naar het doel van de dag: koala’s!

    We kozen een camping waar er veel koala’s in de bossen zouden wonen, Kennett River Holiday Park en we krijgen inderdaad veel beestjes te zien. De arrogante papegaaien die ons bekogelen met noten en zaden vanuit de bomen krijgen we er gratis bovenop.

    De koala’s hebben het de laatste jaren bijzonder lastig, wegens beperking van hun leefgebied, bosbranden en ziektes. We zijn dus erg dankbaar om ze gewoon in het wild te mogen zien.

    De volgende dag is het tijd voor hét hoogtepunt van de Great Ocean Road, the Twelve Apostels.

    Eerst rijden we naar de vuurtoren van Cape Otway National Park. Ook hier spotten we in de bossen koala’s. Eentje klimt helemaal uit de top van een boom naar beneden. Dan is het tijd voor de lookouts. De eerste halte is bij de Gibson Steps, waar je het strand bereikt via trappen. Daarna stoppen we bij de populaire lookout voor de Twelve Apostels. Het gekke is dat er altijd maar 9 rotsen geweest zijn en in 2005 stortte eentje in, dus blijven er nog 8 over. Daarna bekijken we de Arch, een rotsformatie in een boog en London Brigde, die in 1990 instortte. 

    Als we aankomen op de camping Great Ocean Road Tourist Park in Port Campbell hebben we 120 km op de teller. ‘s Avonds eten we fish&chips in Port Campbell en bij zonsondergang rijden we nog terug naar London Bridge om pinguïns te spotten. We zien er vier!

    Voordat we de Great Ocean Road verlaten rijden we nog naar Warrnambool, een stad die bekend is van de walvisvaart. In de winter is dit een geweldige plek om walvissen te spotten. Bij Lake Pertobe treffen we een leuke speeltuin en vooral de bootjes zijn een topper bij onze dochters.

    Daarna is het 206 km rijden op rechte wegen langs megafarms (koeien en schapen) richting de Grampians, via Dunkeld.

    Halls Gap - The Grampians (3 nachten)

    De Grampians zijn gevormd door zandsteenrotsen. Bergen, kliffen en rotswanden rijzen zomaar uit het niets op in het populaire nationale park . We rijden de laatste 50 km heuvel op en af door groene bossen. En we zien onze eerste kangoeroe!

    Halls Gap, een klein dorpje aan de voet van de bergen, is het centrale punt. Er is een supermarkt, een aantal restaurantjes en geweldige kampeerplekken, zoals Halls Gap Lakeside Tourist Park, waar wij de komende 3 nachten verblijven. Het is erg warm geworden en dus wordt er gezwommen. Het water is heerlijk, bijna té warm! En ook de kaketoes zijn volop van de partij. De camping is heel erg mooi gelegen, met vlakbij weiden en bossen vol kangoeroes en emoes. Tegen de avond worden die het actiefst, dus tijd voor een fotoshoot…

    The Grampians = wandelen en dat doen de meisjes niet niet graag. Ze geraken toch in hun bergschoenen en we kunnen kiezen uit een heleboel wandelingen vanaf verschillende carparks.

    Dag één kiezen we de Grand Canyon - Pinnacles loop, een hike van 5 km. Het is serieus klimmen en bij 30 graden zweten we ons te pletter. Maar we worden beloond met een prachtig vergezicht. 

    Op dag 2 doen we drie korte wandelingen. We wandelen van Reed lookout naar The Balconies. Daarna dalen we af naar de MacKenzie Falls. De waterval is prachtig en verfrissend want de waternevel blaast onze richting uit. De 260 trappen moeten we helaas ook weer omhoog klimmen. Na een zwembeurt op de camping wandelen we vanuit het dorp nog naar de Venus baths, natuurlijke zwempoelen gevormd in de rotsen. De enige andere mensen zijn gesluierde vrouwen met jeans en lange mouwen. Wij trekken onze kleren uit en gaan het water in en we zijn blij als even later nog westerlingen toekomen.
    De meeste toeristen die we tegenkomen zijn selfie-gekke Aziaten. We komen ook veel rijke Emiraten tegen en Indiërs. En Nederlanders, wat een fanatieke reizigers zijn onze noorderburen toch!

    Rondreizen met de camper bevalt ons reuzegoed. Met een frigo en keukentje hebben we alles bij de hand en we kunnen redelijk wat voorraad inslaan. En als we ergens aankomen zijn we direct geïnstalleerd. Luxe voor tentreizigers als wij.

    We bezoeken nog het Cultural Centre in Halls Gap, wat eigenlijk niet overgeslagen mag worden. De Grampians werden bevolkt door de ‘Brambruk’ Aboriginals en in dit centrum kun je veel over hen leren. De meisjes leren er de aboriginal verftechniek en beschilderen elk een boemerang, het worden 2 mooie kunstwerkjes voor thuis. In de buurt is trouwens redelijk wat aboriginal rockart te zien.

    We vieren hier ook Kerst! We hebben versiering gekocht voor de tafel en camper en maken een trekking voor de uitdeling van de cadeautjes die we in Melbourne gekocht hebben. Het lokale rosé wijntje smaakt heerlijk. We krijgen een prachtige sterrenhemel met een vallende ster en de kangoeroes komen grazen tussen de tenten en campers. Een mooie en warme Kerst dus.

    Alpine National Park (2 nachten)

    Na drie heerlijke dagen in de bossen tussen de kangoeroes wordt het tijd om verder te trekken. We verlaten de Grampians richting oosten voor een pittige rit van 500 km via Bendigo naar Alpine National Park, de Australische Alpen.
    We rijden dwars door de goldfields (stadjes uit de goudmijn-tijden van de jaren 1850) en passeren uitgestrekte wijndomeinen. Victoria is dan ook de staat met de grootste wijnproductie van Australië.
    We lunchen in het park van Bendigo, zo'n typisch goudmijn stadje met brede lanen en historische gebouwen en ook veel vergane glorie. Verder draait Spotify op volle toeren door de boxen, met voor elk zijn favoriete playlist.
    Dan duiken de bergen op. Bij 37 graden kunnen we ons niet voorstellen dat hier geskied wordt in de winter.

    We installeren ons voor de komende twee dagen op Porepunhkah Bridge Caravan Park aan de voet van de bergen, vlakbij het stadje Bright. Ons plekje is vlakbij de rivier en doet ons aan onze Belgische Ardennen denken.

    We rijden de Great Alpine Road verder noordwaarts af tot aan de top van Mount Hotham (1760 m). Het is er 24 graden, 10 graden frisser dan in het dal en vinden er een verlaten skidorpje.
    Onderweg passeren we de boomgrens maar de meeste bomen zijn kaal en afgebrand. Dat zou te wijten zijn aan grote bosbranden in het verleden. Door droogte herstellen de eucalyptusbomen niet meer. Het is een desolaat landschap. Wat ook opvalt zijn de vele wielertoeristen. De regio is een echt fietsparadijs. De cols zijn echt de moeite. Ook "food" staat hier centraal: wijn, kaas, olijven, forellen, cherries & blueberries, allemaal lekkere dingen van de streek.

    Terug in Bright houden we halt bij de Ovens River voor de picknick en er is een mooi waterparkje. Fun voor groot en klein!

    Onze camping ligt vlakbij Mount Buffalo NP, dus besluiten we daar ook nog een kijkje te gaan nemen. Na een korte wandeling komen we uit bij de Ladies Baths. Heerlijk! De mannen mogen gelukkig ook in bad.

    En 20 km verder zwemmen we nog een keer bij Lake Catani. De omgeving doet ons denken aan de meertjes in Noorwegen en Zweden. Dan barst ineens een groot onweer los dus gaan we gezellig uit eten in het stadje.

    Kosciuszko National Park (1 nacht)

    We trekken 300 km verder richting oosten, via de Alpine Road naar Mount Kosciuszko NP, met zijn 2228 meter de hoogste berg van Australië. De regio wordt ook Snowy Mountains genoemd.
    Via de Murray River rijden we een nieuwe staat binnen: New South Wales.
    We kopen een permit om het nationale park in te mogen. De laatste 87 km zijn zeer bochtig en de weg stijgt enorm. Het wordt een lange rit... Bij Scammells Ridge houden we halt bij de lookout.

    In Thredbo, het skistation aan de voet van Mt Kosciuszko, zijn we net te laat om de stoeltjeslift te nemen om verder naar de top te wandelen. Dan maar rodelen!

    We overnachten op fantastisch gelegen gratis bushcamp Thredbo Diggings Campground aan de rivier. Zonder elektriciteit en douches maar zoveel natuur! We sprokkelen hout voor het kampvuur. De kangoeroes zijn ook weer van de partij en Kevin ziet twee possums in de bomen. 

    Na een heerlijke nacht bij de kangoeroes is het D-day for Kozzie (bijnaam voor Mount Kosciuszko). Ze voorspellen veel wind maar we wagen het erop. De zetellift brengt ons naar 1930 m. En daar wacht "wild & windy" Kozzie. Het waait ongewoon hard en bij momenten worden we zowat van het pad geblazen. De meiden vinden het helemaal niks maar we ploeteren er ons door tot aan de lookout. Her en der ligt nog sneeuw en de terugweg (bergaf met wind in de rug) valt iets beter mee. Net als we terug in het dorpje toekomen met de lift wordt die gesloten. Too windy!

    In plaats van nog een nachtje in de bergen door te brengen besluiten we om nu al door te rijden naar Canberra. We hebben toch niets geboekt vooraf en zo hoeven we morgen geen 500 km te rijden.

    Canberra

    Na iets meer dan 200 km rijden we onze derde staat binnen: Australian Capital Territory (ACT). Canberra is sinds 1923 de officiële hoofdstad van Australië.
    Omdat rivalen Sydney en Melbourne het niets eens konden worden werd het kleine Canberra dan maar gekozen als nieuwe hoofdstad. Het telt “maar” 450.000 inwoners (Sydney meer dan 5 miljoen!).
    De stad is een beetje kunstmatig en strak en ook al is het stratenplan zeer logisch, toch rijden we ons een paar keer vast.

    We bezoeken eerst Capital Hill met het House of Parliament. Vanop het dak hebben we een prachtig uitzicht op de hele stad. Het oude parlement ligt er net tegenover en nog iets verder vinden we ook de aboriginal versie, die van een heel ander kaliber is...

    Dan gaan we naar het Captain James Cook memorial. Zara leert op school over de grote ontdekkingsreizigers en is erg geboeid hierdoor. Op een wereldbol leren we over alle reizen en ontdekkingen van de grote kapitein James Cook.

    Het laatste bezoek, het Australian War Memorial, blaast ons weer omver, figuurlijk nu. Dit is dé plaats waar alle gesneuvelde Australiërs, in welke oorlog ook, blijvend herinnerd worden. De "poppy" wall of Honour telt 16.000 gegraveerde namen van de slachtoffers van WOI. Het museum is onderverdeeld in vleugels en verdiepingen per oorlog waar je alles kan herbeleven. Wij bekijken WOI net voor sluitingstijd en zijn toevallig net op tijd voor The Last Post. Elke avond wordt hier het verhaal van één soldaat verteld. Kippenvel! Ook bij de meisjes.

    Over Sydney heb ik een uitgebreid artikel geschreven, dat je hier kan lezen.

    We rijden dan naar een gratis rest area even buiten de stad en krijgen ineens het zotte idee om nog verder door te rijden naar Sydney. Het is maar 240 km meer. Er blijkt nog een kamer vrij in ons hotel, dus koken we ons potje en gaan weer on the road.
    Zo hebben we vier nachten en drie volle dagen in Sydney!

    Sydney (4 nachten)

    We komen pas na 22h aan bij Novotel Brighthon Le Sands Sydney, en krijgen een upgrade naar een suite kamer, met bubbelbad en zicht over Botany Bay, de baai van Sydney. Na het camperleven smaakt het ontbijtbuffet heerlijk. De meisjes hebben een hele zak vol leuke cadeautjes gekregen en zijn daar een hele tijd zoet mee.

    Het hotel ligt buiten het centrum van Sydney, in Brighton-Le-Sands, aan zee. Het was niet evident om een goeie plek te vinden in Sydney want we moeten natuurlijk de camper ergens kunnen parkeren. Bovendien is alles rond oud- en nieuwjaar snel volzet én duur. Gelukkig is Rockdale Station vlakbij en met de trein staan we in geen tijd in het centrum van de stad. 

    Sydney, onze favoriete stad!

    Het is twaalf jaar geleden dat we hier waren en we gaan op (her)ontdekking. Sydney heeft fantastisch mooie stranden en we vinden, met wat geluk, een gratis parkeerplekje voor Mighthy bij Clovelly Beach. We beginnen aan de "coastal walk" van Cogee Beach via Bronte Beach en Tamarama Beach naar hét strand van Sydney, Bondi Beach. Het is zo warm dat we op elk strandje stoppen en zwemmen. 
    We sluiten de dag af met een heerlijke Italian ‘risotto di mare’ bij Bianco, Bayside Playa 18/376, Brighton-Le-Sands.

    Op dag twee trekken we met de trein naar de stad.

    We starten in de stadsbibliotheek met een partijtje schaak. Daarna wandelen we in de uitgestrekte Royal Botanic Gardens.
    Het is ongelooflijk warm en zwoel weer. Vanaf Macquarie's Point hebben we mooi zicht op de haven van Sydney, Sydney Harbour, het Opera House en de Harbour bridge. 

    Bij het operagebouw zijn we uitgedroogd en we lunchen in de operabar.
    We kijken er naar de boten die aan en af varen en er ligt ook een enorm cruiseschip aangemeerd. We zien hoe alles in gereedheid gebracht wordt voor het grote event van morgen, de NYE fireworks.

    Op aanvraag van Zara en Enna moet er ook een beetje geshopt worden, dus stappen we het mooie oude Queen Victoria Building binnen.

    Van hieruit zitten we vlakbij Darling Harbour, een andere haven waar we Sydney Aquarium bezoeken. We moeten zeker een half uur aanschuiven voor tickets in de hitte en hebben alle vier nood aan een Calippo waterijs om het hoofd koel te houden. We zien pinguïns, alle soorten haaien, mantaroggen, dugongs en natuurlijk ook Nemo en Dory!

    Intussen zijn de benen moe en we hebben dorst, dus apero time bij het Hard Rock café. Twaalf jaar geleden hebben we heerlijke seafood gegeten in Darling Harbour en ook nu smaakt de barramundi weer heerlijk.

    Onze laatste dag in Sydney staat helemaal in het teken van de jaarwissel en de vuurwerkshow in Sydney, NYE Fireworks, is legendarisch. We zien op het nieuws en via Facebook hoe de gratis vantage points één voor één vollopen en velen hebben uren lang gekampeerd voor hun plekje.
    Wij hebben lang van tevoren tickets gekocht (via Ticketebo) voor de Beyond the Wharf ferry en moeten pas om 18h op post zijn. Dus luieren we aan het zwembad en de meisjes doen nog schoolwerk. Met de trein staan we in een kwartiertje in het centrum en het is er razend druk. We eten nog vlug bij MacDonalds want op de boot is het BYO (alle drank en eten zelf mee te brengen). Gewapend met drank, chips en koekjes gaan we aan boord vanaf Circular Quay.
    We varen eerst een rondje in de haven bij zonsondergang. Dit is al fantastisch. Dan zien we stuntvliegtuigen boven het water kunstjes uitvoeren.
    Om 21h is het kindervuurwerk (duurt 8 minuten). Dan varen we in kolonne opnieuw de hele haven rond voor de harbour light parade. Onze boot is één van de verlichtte boten.
    We hadden spelletjes mee voor het geval de verveling zou toeslaan, maar de tijd vliegt. De meisjes worden vriendin met een meisje van 10 uit Sydney en we genieten van elke minuut.
    Ineens is het al tijd om af te tellen. Het vuurwerk duurt 12 minuten en wordt van vanaf ontelbare plaatsen boven de stad afgeschoten. We komen ogen tekort. Dit moet echt wel het mooiste vuurwerk ter wereld zijn!
    We zijn erg blij dat we (een beetje heel veel) betaald hebben voor deze boot want met de meisjes zou het veel te vermoeiend geweest zijn om een hele dag ergens te zitten wachten en we hebben alles vanop de eerste rij gezien. We genieten na op ons balkon met een wijntje met zicht op Sydney en Botany Bay.
    Once in a lifetime!

    Alle praktische informatie over het vuurwerk in Sydney met oudjaar heb ik in een aparte blog uitgeschreven.

    Jervis Bay (2 nachten)

    Na het hotelleven herschikken we ons boeltje terug in de Mighthy en zijn klaar om terug naar Melbourne te rijden, dit keer langs de kust. Volgens het eerste bord dat we zien, is dat iets meer dan 1000 km ver.

    Wij hebben vandaag 191 km voor de boeg tot Jervis Bay. We verlaten Sydney via het tweede oudste nationale park van de wereld: Royal National Park.

    We houden er halt bij Symbio Wildlife Zoo. Dit is een kleinere dierentuin en ideaal om van dichtbij kennis te maken met de dieren. Gewapend met een zakje voer voor de kangoeroes gaan we op pad. We zien wombats, echidna's, koala's, allerlei reptielen en vogels. De kangoeroes laten zich gemakkelijk strelen door Zara en Enna: een topper!

    Vlakbij ligt de hindoeïstische tempel Sri Venkateswara die trekt veel volk trekt. Rijd je helemaal via de kust verder, dan passeer je iets de Sea Cliff Bridge thv. Clifton. Iets noordelijker zijn de populaire Figure 8 Pools.

    Dan begint het te regenen en het blijft grijs de rest van de dag. Het werkt een beetje op ons gemoed want we zien niet veel van de mooie lookouts langs de kustweg.
    In Jones Beach, net voor Kiama, stoppen we bij de Cathedral Rocks en de Kiama blowholes. Via een ondergrondse gang onder de rotsen spuit het zeewater geregeld omhoog uit een gat. We zien dat een paar keer gebeuren.

    We hebben voor deze laatste week bijna nergens kunnen reserveren wegens hoogseizoen Via een camping-app rijden we op goed geluk naar Huskisson White Sands Caravan Park, in Jervis Bay NP. Er hangt een bordje "full" maar toch hebben ze een plekje vrij voor 2 nachten. We zitten vlakbij het strand van Huskisson.

    Vanuit Jervis Bay doen we een "summer eco" boottocht met Jervis Bay Wild in de baai. De stranden zijn hier om het witst maar het weer zit niet mee. Geen blue skys maar een grijs wolkendek...
    De boot brengt ons eerst naar het uiterste punt van de baai, Booderee NP, via een aaneenschakeling van fijne witte zandstranden, waaronder het beroemde Hyams Beach, bekend voor zijn zeer wit zandstrand. Dan maken we de oversteek naar het andere uiteinde van de baai, waar hoge kliffen zijn. De golven zijn enorm en het is een redelijk wild ritje. Onderweg zien we op verschillende plaatsen dolfijnen. Dat blijft altijd mooi om zien.

    In de namiddag wandelen we naar het dorpje Huskisson is de oesters in de Husky beach bar zijn er heerlijk.
    's Avonds wandelen we langs het strand en zien nog vlakbij dolfijnen bij zonsondergang.

    Sapphire Coast (1 nacht)

    Een perfecte reisdag, mooier kan haast niet...
    We staan op met de zon en trekken verder langs de kust naar het zuiden. We rijden door enorme eucalyptus bossen en we nemen een afslag naar Pebbly Beach voor een 'morning swim'. Wat een mooi plekje!

    Op de middag arriveren we in Narooma en hebben we een afspraak met de zeehonden van Montague Island. We reserveerden een snorkeltour via Island Charters Narooma.
    We passen de wetsuits en na een half uurtje varen springen we het water in om te snorkelen tussen de zeehonden. We kunnen heel dichtbij zwemmen en het geeft een speciaal gevoel om recht in die grote bruine puppy ogen te kijken. Op de terugweg zwemmen en springen dolfijnen een tijd mee met de boot. Wat een leuk extraatje.

    Na een ijsje rijden we nog verder via Mimosa Rocks NP. De weg gaat langs stranden, afgewisseld met meren en bossen. Na zessen worden de kangoeroes actief en we zien ook een dode wombat. Oppassen dus om geen beesten aan te rijden. Dan moeten we even zoeken om een camping te vinden die plaats heeft voor een nachtje maar in Tahtra vinden we een plekje bij Kalaru Lifestyle Contryside Park.

    Lakes Entrance (1 nacht)

    Vandaag moeten we een flink stuk rijden. Ongeveer 350 km en dat is toch zo'n 5 h met de camper. We volgen de Princess Highway langs de Sapphire Coast en passeren vele oesterfarms.
    Dan volgt het ene nationale park na het andere. We rijden de hele tijd door de bossen. We laten al snel New South Wales achter ons en rijden weer de staat Victoria binnen.
    Dit is een afgelegen stuk Australië en de dorpjes zijn schaars.
    In Gipsy Point, waar twee rivieren samenkomen en uitmonden in zee, is het heel erg rustig. Het is een echt vogelparadijs en wij houden er lunchpauze.
    Verder stoppen we bij Cape Conran. De kust is hier ongerept en wild en we zien vissers hun vangst fileren. Mooie, grote kingfishen. Iets verder, bij Marlo, mondt de Snowy River uit in zee.

    Vandaag is het eindpunt Lakes Entrance. Tegen de verwachting in vinden we bij de eerste camping Lakes Entrance Tourist Park al een mooie staanplaats.
    Lakes Entrance ligt in Gippsland. Hier zijn langerekte meren, net voor de stranden. En de stranden zijn enorm. We wandelen via de footbridge naar 90 mile Beach. Strand genoeg hier! Kevin maakt een heus camper-feestmaal (met Belgische frietjes gefrituurd in de pan). Wat smaakt dit goed bij de ondergaande zon...

    Wilson Promontory National Park (1 nacht)

    De hemel op aarde was dichtbij vandaag.
    Na de Lakes trekken we naar het mooiste nationale park van Victoria, the Prom, voluit Wilson Promontory NP, een rit van 288 km.
    Dit is een uitgestrekt schiereiland, en ook het meest zuidelijke punt van het Australische vasteland.
    Hier enkel natuur, groen, bos en wildlife. Ook een wandelparadijs met fantastische stranden...
    Ons logement mag er ook zijn: een safaritent bij Tidal River met alles erop en eraan en mooi zicht op Mount Oberon. We boekten de tent rechtstreeks via Wilson Promontory NP accomodation.

    Het zeewater bij Norman Beach is heerlijk warm, dus hier spenderen we de namiddag. We aperitieven op het terras van onze tent en gaan dan nog voor een tweede ronde "beachen".
    Whisky Bay (wat een naam!) heeft wildere golven en op Squeeky Beach zit zoveel kwarts in het zand dat het strand echt piept of "squeekt" bij elke stap.

    Ook aan wildlife geen gebrek. We zien een slang van anderhalve meter bij het fotograferen van de zonsondergang en ons avondmaal verloopt niet erg rustig als Zara ineens wombats spot. The Prom is voor ons een topper, Australië op zijn best!

    Voor we de Prom verlaten dippen we nog in het heerlijke water van Whisky Bay. Wat een paradijselijk strand helemaal voor ons alleen. Enkel de vervelende dazen moeten we erbij nemen.

    Philip Island (1 nacht)

    Het is 150 km rijden naar Philip Island, de laatste stop op deze reis. De kustweg, Bass Street, is echt mooi. We passeren de lagune van Inverloch en de mooie kliffen van Cape Paterson. Tegen de middag rijden we via de brug Philip Island op, hét vakantie eiland van de Melbourners.
    Hier zijn vele mooie stranden, maar de topattractie is vast en zeker de pinguinparade.
    Eerst bezoeken we Nobbies Centre, waar je via een boardwalk zich krijgt op de kaap en nesten van de pinguïns. Hier zitten ook weer zeehonden.
    Zara en Enna amuseren zich geweldig in de Antartic Journey. We zijn nog ‘slechts’ 3000 km van Antarctica verwijderd. België ligt op 17.000 km… De meisjes kunnen in een soort 3D film meespelen tussen de orca's, zeehonden enz. Fun verzekerd!

    Dan is het zo heet geworden dat we dringend moeten afkoelen in het zwembad. Op de weg hopt een wallaroe (kruising kangoeroe en wallaby) net voorbij onze camper. Even schrikken, zowel voor het beest als wij!
    We parkeren de camper bij Amaroo Park in het gezellige kustdorpje Cowes en we eten een laatste keer seafood op zijn best: oesters, snapper en salmon seatrout. 

    En dan is het tijd voor de pinguïns.
    Dit moet zowat de meest commerciële attractie van Victoria zijn. Tourbussen met dagjestoeristen rijden op en af. Gelukkig hebben wij tickets voor een platform zodat we alles goed kunnen zien. De kolonie op Philip Island wordt geschat op 32.000 exemplaren, en elke avond komen er na zonsondergang een 1000-tal pinguïns aan land.
    We zijn niet alleen, maar het is toch heel mooi en schattig om de beestjes uit zee te zien komen en dan hun weg naar hun nest te zien zoeken. We zien er zeker 500! Het is ver na tienen als we hier weggeraken.
    Fotograferen na zonsondergang is verboden want pinguïns hebben zeer kwetsbare oogjes.
    En dan kruipen we moe maar voldaan een laatste keer in bed in de Mighthy.

    De laatste rit van Philip Island naar Melbourne is 160 km lang. We vliegen met Thai terug om 15h30 via Bangkok naar Brussel. Goed voor zo'n 18 uren in de lucht. Het zit erop…

     

    Conclusie na drie grote Australië reizen:

    We zijn steeds grotere Aussie-lovers geworden. We houden van de de mensen, hun lifestyle, het uitgestrekte landschap, de natuur, de wildlife en de steden.
    Het woeste westen is onze absolute favoriet. Dit keer hebben we minder van de echte outback geproefd maar het moet gezegd dat ook het zuiden prachtig is. Op deze trip zagen we de meeste wildlife van alle keren: massa's kangoeroes, koala's, wombats, papegaaien, dolfijnen, zeehonden, pinguïns,...
    En Sydney en Melbourne zijn fantastische steden.

     Meer blogs:

    Reactie plaatsen

    Reacties

    Er zijn geen reacties geplaatst.